[นิทาน] เรื่องที่ 1 วิญญาณรอคอยที่แก่งสร้อย เขื่อนภูมิพล จ.ตาก

nooknazha

วิญญาณรอคอยที่แก่งสร้อย เขื่อนภูมิพล จ.ตาก

บันทึกของ: NOOK
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณปี 2550 ขอเล่าย้อนตั้งแต่เมื่อประมาณต้นปี เรากับพ่อไปเที่ยวทำบุญทางเหนือขับรถไปกันเป็นครอบครัว ขากลับขณะเดินทาง นั่งอ่านเล่มหนึ่งที่เล่าถึงเมืองโบราณที่จมใต้เขื่อนภูมิพล ตอนนั้นมันรู้สึกแปลกๆอยากจะไปเมืองนั้นให้ได้ พอพ่อขับรถมาถึงจังหวัดตาก เห็นป้ายข้างทางบอกให้เลี้ยวเข้าชมเขื่อนภูมิพล ตอนนั้นอยากไปจริงๆ บอกพ่อว่าอยากไป แต่พ่อแย้งว่าเย็นมากแล้ว อยากกลับถึงบ้านเร็วๆไม่อยากแวะ แล้วเมืองที่ว่าก็จมอยู่ใต้น้ำ พ่อก็ขับรถผ่านไปเฉยๆ พอรู้ว่าไม่ได้ไปตอนนั้นเรานั่งร้องไห้น้ำตาไหลพราก อธิษฐานในใจว่า ถ้าเคยมีความผูกพันธ์กับสถานที่นั้นมาก่อนก็ขอให้ได้ไปให้ได้ แม้ไม่เห็นเมืองก็ไม่เป็นไร

หลังจากนั้น... สามเดือนต่อมา มีคนมาโพสงานบุญในเวปธรรมะ เป็นคณะของคุณวิชัยการไฟฟ้า มีการจัดทัวร์ไปวัดพระธาตุแก่งสร้อยจ.ตาก ตอนนั้นไม่รู้หรอกว่าวัดพระธาตุแก่งสร้อยมีความเป็นมายังไง รู้แค่ว่าคงจะได้ล่องเรือในเขื่อนภูมิพล ดีใจมาก รีบบอกแฟนให้โทรไปจองที่นั่งทันที

การเดินทางทุกอย่างไม่มีปัญหา ลงแพล่องชมบรรยอากาศสองข้างทาง เป็นแพสองแพต่อกันมีเรือลาก รู้สึกตื่นเต้นมาก ไปถึงวัดพระธาตุแก่งสร้อยก็เย็นมากแล้ว งานบุญจะเริ่มตอนเช้าต้องนอนค้างคืนบนแพ 1 คืน ตอนนั้นก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าสถานที่แห่งนี้มีความเป็นมายังไง เรียกว่ามาแบบงงๆ แต่ก็ดีใจที่ได้มา

กลางดึกขณะที่ทุกคนนอนบนแพ เราหลับแล้วแต่อยู่ๆก็รู้สึกตัวตื่นเหมือนมีใครมาจับแขน ตอนแรกเข้าใจว่าคุณยายที่นอนข้างๆคงพลิกตัวมาโดน แต่ไปๆมาๆ มันมีมือมาแขนจับจริงๆ ตอนนั้นกึ่งหลับกึ่งตื่น พอมือนั้นมาดึงแขนอีกคราวนี้รู้สึกตัวอีกทีก็เข้าไปอยู่ในความฝัน

ผู้ชายคนหนึ่งกำลังดึงแขนเรา แต่งตัวเป็นชุดทหารสมัยโบราณ สวมหมวกปีกกว้างน่าจะมีตำแหน่ง เขาร้องไห้พูดซ้ำไปซ้ำมาว่า อย่าจากที่นี่ไปอีกเลย อย่าจากที่นี่ไป แล้วพูดเป็นเชิงว่า เขารอเรากลับมานานแล้ว ตอนนั้นเรางงมาก ยืนมองเฉยๆ เขาไม่ได้ดึงแขนเราแรง แค่กุมมือไว้เฉยๆ ยืนพูดไปสลับกับร้องไห้

แล้วเราก็รู้สึกตัวตื่น คิดว่าเมื่อกี้คงไม่ใช่ฝันธรรมดา แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงฝันแบบนี้ มองรอบๆ ทุกคนบนแพหลับหมด บนแพไม่ได้เปิดไฟ อาศัยแสงจากดวงจันทร์พอมองเห็นได้สลัวๆ สักพักเราเคลิ้มจะหลับ คราวนี้ได้ยินเสียงวิ่งตึงๆๆรอบแพ แรงจนแพสะเทือน เสียงวิ่งนั้นมาหยุดตรงหัวนอนเรา เป็นผู้หญิงแก่สองคน คุยโต้ตอบกันเสียงดัง "เฮ้ย แอบผีขึ้นแพ" "มันหายไปไหน! เมื่อกี้ยังอยู่ตรงนี้" เราสะดุ้งรีบลุกมองรอบๆ แต่ก็ไม่เห็นมีใคร ทุกคนบนแพยังหลับสนิท แล้วเสียงคนวิ่งรอบแพกับเสียงหญิงแก่สองคนคุยกันเป็นใคร หลังจากนั้นเราล้มตัวนอนต่อ คิดทบทวนว่าที่นี่ต้องเคยมีเรื่องราวอะไรแน่ๆจนหลับไป

ตอนเช้าเรารีบตื่นไปไหว้พระธาตุแก่งสร้อย เดินหาคุณวิชัยอยากรู้เรื่องประวัติความเป็นมาของที่นี่ แต่คุณวิชัยยังไม่ว่าง แนะนำให้เราไปยืนอ่านประวัติในวิหารหลังประวัติธาตุเอง

ประวัติคร่าวๆ ของสถานที่แห่งนี้ ...ครั้งหนึ่งสถานที่แห่งนี้คือเมืองสร้อย เคยเจริญรุ่งเรืองมาก่อนมีวัดมากมายถึง 999 วัด มีความสุขบริบูรณ์ สงบร่มเย็น ท่านแม่จามเทวี จ.ลำพูน เคยมาช่วยบูรณะและสร้างเมืองที่นี่ เป็นเมืองใหญ่ขนาดย่อมๆ แต่ต่อมาทางสุโขทัย(ไม่แน่ใจ)เกิดสงครามใหญ่ต้องการทหารจำนวนมากมาช่วยรบ ชาวเมืองที่นี่และเหล่าทหารเมืองแก่งสร้อยจำนวนมากถูกส่งไปช่วยสุโขทัย

ชาวเมืองและเหล่าทหารที่ถูกส่งไปช่วยรบในครั้งนั้น ส่วนใหญ่ไม่มีใครได้กลับมาที่เมืองแก่งสร้อยอีก... ชาวเมืองและทหารบางส่วนเฝ้าเมืองที่หลงเหลืออยู่ที่เมืองนี้ บางคนก็ยังคงปักหลักรอคอยญาติพี่น้องของตนกลับมา บางคนก็อพยบไปอยู่ถิ่นอื่นในจังหวัดข้างเคียง และในที่สุดเมืองนี้ก็กลายเป็นเมืองร้าง ก่อนที่จมอยู่ใต้น้ำเพราะการสร้างเขื่อน

จบบันทึกของ นุ้ก

edit @ 2 Jul 2010 12:44:56 by NOOKFUFU2